Anderhalve maand in Suriname!

Anderhalve maand in Suriname, dat voelt raar! Er zijn dagen dat ik dagdroom over Nederland. Over hoe Nederland er ook alweer uit ziet, hoe mijn eigen bed aanvoelt en of het koud is. Ik ben nog nooit zo lang van huis geweest, 5 maanden, het voelt raar aan. Ondertussen voel ik me toch wel thuis in Suriname, maar heb ook wel het gevoel dat er iets ontbreekt. Hmm… ik mis thuis, ik mis Nederland.

Nu over Suriname! Ik geniet. Ik geniet heel veel. De zon is warm, het weer is mooi, de vogeltjes fluiten en ik eet kokos en mango's uit bomen. Er gaat geen dag voorbij dat ik me verveel. Het is hier elk weekend feest, en ik feest uiteraard gezellig mee. Ik heb er weer nieuwe vrienden bij, waar ik me erg mee vermaak.
Elke maand heeft Suriname een vrije dag. Tot nu toe was dat ergens begin deze maand dag van de marrons en binnenkort een islamitisch offerfeest. Volgende maand is het Onafhankelijkheidsdag, wat ook erg leuk schijnt te zijn om mee te maken. Dus daar doe ik apart verslag over.

Vanaf mijn laatste verslag kreeg ik het plotseling druk! wauw, ik heb veel beleefd. Ik ben wat schaafwonden en blauwe plekken rijker. Ik heb een mooi litteken bij m'n enkel, bij terugkomst in nederland kan ik ernaar kijken en denken aan mij stage periode in Su, hahahaha.
Ik heb mijn draai gevonden en voel me ook wel een Surinaamse. Ik weet eigenlijk niet eens waar ik moet beginnen met alles wat ik heb gedaan/beleefd.

Na een maand is mijn telefoon gecrasht waardoor ik al mijn foto's kwijt ben die ik al had gemaakt en ook telefoonnummers. Echt heeelll vervelend. Ook had ik beloofd een video-blog bij te houden, maar is mijn camera helaas overleden (lees: verdronken) bij de raleighwatervallen. Ik heb dus erg veel pech gehad wat mijn foto's betreft. Ik zal proberen om wat filmpjes vast te leggen met mijn telefoon, maar dat zal wel van wat mindere kwaliteit zijn dan met mijn camera (RIP).

Ik heb ondertussen weer een berg foto's gemaakt met mijn telefoon, dus die zijn te vinden in mijn foto album. Dan krijgen jullie een beetje een schets van wat ik zoal meemaak.

Zoals jullie weten loop ik stage bij een touroperator. Het is niet helemaal wat ik had verwacht, maar ik ben wel tevreden. Door mijn stage zie ik erg veel van het land. Ik moet er wel wat voor doen uiteraard..! Meestal zit ik van maandag tot zaterdag op kantoor van 09 tot 14, en ga ik zo nu en dan een paar dagen weg met de georganiseerde reisjes.. Ik denk dat ik nog het meeste leer van hoe moeilijk het kan zijn om met klanten om te gaan, om ze dus ook tevreden te houden. Er is eigenlijk altijd wel iets, dan zitten de zwemvesten niet lekker, of de boot wiebelt te veel, of de bootsman is niet aardig, of willen "we" niet zo lang wachten, of hadden "we" eigenlijk meer verwacht van de accommodatie, of "we"willen nog meer begeleiding. En zo kan ik eigenlijk heel mijn blog vol typen met wat voor klachten ik al heb gehoord.
Sommige klachten zijn wel terecht, op dan ta bai heb ik meegemaakt dat de boot begon te zinken midden op de rivier. Dat vond ik eerlijk gezegd ook erg eng. Als begeleider is het op zulke momenten erg moeilijk om zelf niet in paniek te raken. De bootsman heeft ons een keer anderhalf uur laten wachten met tien toeristen. Er waren een keer niet genoeg bedden waardoor ik met een collega buiten in de hangmat heb geslapen. Op dolfijnentour, waren de dolfijnen een avondje boos en hadden ze dus geen zin om een kijkje te komen nemen. Dus hebben we één keer slechts drie vinnen gezien, en zwommen ze keihard weg. De klanten waren dus niet bepaald tevreden, want ze hebben geen dolfijnen gezien.

Ik ben nu op 4 tours mee geweest. Raleighvallen, een keer dan ta bai, drie keer op dolfijnentour en een keer brokopondo stuwmeer. De tours naar raleigvallen, dan ta bai en stuwmeer duren 3 of 4 dagen.De dolfijnentour een halve dag. Het was in het begin wel even eng om van huis weg te gaan.
Van de raleighvallen heb ik helaas geen foto's, omdat mijn camera daar waterschade heeft opgelopen. Ik heb uit angst mijn telefoon tijdens de stuwmeer tour thuis gelaten, omdat ik niet nog een keer beschadiging wilde. Ik vind wel wat foto's van collega's die toen mee waren, dus die hebben jullie van mij tegoed.

Verder vermaak ik mij prima. Ik heb me ingeschreven bij de sportschool, want het eten hier is heeerrrlliijjk. De kilo's vliegen eraan, ik probeer ze te compenseren met drie keer peer week sporten.

En school... Tja... het loopt niet zo met mijn onderzoek. Ik heb er eerlijk gezegd niet zo veel aangedaan de afgelopen tijd. Zucht, ik heb geen greintje discipline in mijn lichaam zitten. Ik wordt bijna angstig als ik zie hoe het werk zich opstapelt.Ik word een beetje (of heeell errg) afgeleid door de zon en alle leukigheid, heel fout, maar ik kan de verleiding niet weerstaan om lekker te gaan chillen met de rest! Ik ga maar weer stevig de slag met het schoolwerk, kijken hoe ver ik kom.

Ik houd jullie op de hoogte. Warme groetjes,

Esmeralda!